Een verpleegkunde-stage in Tanzania? Dat is een onvergetelijke ervaring!
Uitwisseling van kennis is waar het om draait. Jij leert van de lokale zorgprofessional, zij leren van jou hoe het er in Nederland aan toe gaat. Bovendien helpt het jou aan een fantastische buitenland-ervaring. Het is mooi om bij te dragen aan een andere wereld. Het is ook mooi om een andere kijk op zorg te ervaren. Ik weet zeker dat jij een ander mens en een betere verpleegkundige wordt als je in Tanzania een stage hebt gelopen.
Er zijn contacten met twee staatsziekenhuizen. Er is gebrek aan veel dingen en niet alle behandelingen zijn mogelijk bij gebrek aan apparatuur of medicatie. Toch valt er voor studenten verpleegkunde veel te leren. Om maar wat voorbeelden te noemen:
Hoe ga je om met zorg als er echt geen geld is? Wat kan er wél en hoe creatief moet je zijn? Welke ziektebeelden komen veel voor en waarom? Hoe is preventie georganiseerd? Wat is in Tanzania beter dan in Nederland?
Voor je stage kan je kiezen uit twee ziekenhuizen. Het ene is in Tengeru, dat is een kleiner ziekenhuis. Bij moeilijke gevallen verwijzen zij door naar het grote ziekenhuis in de stad, waar je dus ook stage kunt lopen. Je kunt zelf kiezen wat voor jou interessant is. Als derdejaars zou ik voor het ziekenhuis in Arusha kiezen. Daar zijn de gevallen complexer en dus kan je meer ervaren. Als tweedejaars kan je ook in het kleine ziekenhuis prima terecht.
Beide ziekenhuizen zijn staatsziekenhuizen. Dat betekent dat niet alles voorradig is, het licht weleens uitvalt of er geen water is. Juist daardoor kan je ervaren wat het betekent als er echt geen geld voor de gezondheidszorg is. Arme mensen komen over het algemeen naar deze ziekenhuizen, die allebei een groot gebied voorzien van medische zorg. Veelal zijn de mensen niet verzekerd en ook dat kan bijzondere taferelen opleveren. Soms kan zorg niet worden uitgevoerd, soms kunnen medicijnen niet worden gekocht enzovoort.
De afdeling waar je wilt werken is naar eigen keus in overleg met de staf in het ziekenhuis. Je krijgt in het grote ziekenhuis eerst een introductie en dan kan je kiezen waar je je stage wilt lopen. Het is ook mogelijk om twee afdelingen achter elkaar te plannen. Men is hier in het ziekenhuis best flexibel. Je zou zelfs beide ziekenhuizen kunnen combineren, bijvoorbeeld 4 weken in het kleine en daarna de rest in het grote zodat je kunt vergelijken. In het kleine ziekenhuis is het mogelijk om op de verlosafdeling stage te lopen, wat in het grote ziekenhuis niet kan.
Ziektebeelden zijn anders dan in Nederland. Er komen relatief veel brandwonden voor (door koken op open vuur, ook veel kindjes), er is veel hersenletsel door ongelukken op de weg met voornamelijk motoren (geen helm), er zijn excessen met diabetes en hoge bloeddruk, complicaties bij geboortes (dat zijn er veel dus zie je ook meer gecompliceerde gevallen) en bij neonaten, dan is er ook een groter aantal patiënten met HIV/Aids en daaraan gerelateerde infectieziekten. Malaria komt ook voor.
Je verblijf is in Sabore House. Dat is juist voor dat doel opgezet. Het huis is ruim en heeft een mooie tuin. Het ziekenhuis in Tengeru is 40 minuten daar vandaan met openbaar vervoer, het ziekenhuis in de stad op een half uurtje lopen of 20 minuten als je gebruik maakt van openbaar vervoer.
De Hogeschool heeft ervaring met het ziekenhuis via mij. Het ziekenhuis is gewend aan studenten, er is ruimschoots ervaring met buitenlandse studenten. Je contract wordt met het ziekenhuis afgesloten.
Je kunt een heel leerzame en bijzondere tijd ervaren. Daarbij is kennisuitwisseling tussen jou en het personeel heel goed mogelijk.
Inmiddels zijn er al een aantal studenten je voorgegaan op het moment jij zou willen komen.
Voor de vakken die je mist in de periode dat je hier bent, worden vervangende opdrachten verstrekt. Je kunt het beste met de docenten van internationalisering overleggen hoe dat precies in elkaar zit.
Hun namen zijn Rens Martijn en Mirjam Koning. Ze houden ook een spreekuur waar je terecht kunt met al je vragen over de Hogeschool en je stage hier.
In het huis is plaats voor 8 studenten. In het ziekenhuis is meer plaats. Er zijn regelmatig ook studenten van andere Hogescholen aanwezig.
Bovendien ben ik zelf het grootste deel van de tijd ook aanwezig in Tanzania. Ik woon op het terrein in een apart gebouwtje aan de achterkant van het huis. Voor vragen of je wegwijs maken in het land ben ik natuurlijk beschikbaar. Tanzania is een stabiel en veilig land.
De mensen spreken hier Swahili maar het personeel spreekt meestal wel Engels. Er zijn collega’s die heel goed Engels spreken, waar je altijd wel terecht kan. De patiënten spreken over het algemeen geen Engels maar soms wel een paar woorden. Dat maakt echter dat je let op non-verbale communicatie. Met een paar woordjes en handen- en voetenwerk kom je al snel een heel eind.
Heb je nog vragen? Neem dan contact met mij op via email of WhatsApp.
